De Nederlandse geograaf Jan de Jong ontwerpt in 1995, na uitvoerig onderzoek van de Israëlische nederzettingenpolitiek, deze onthutsende kaart van de Westelijke Jordaanoever, die Nel van Bethlehem vormgeeft voor het dagblad Trouw. De bouw van joodse nederzettingen, de aanleg van een wegennet toegesneden op de behoeften van hun kolonisten en de Israëlische militaire bases hebben van dit gebied een eilandenrijk van inheemse ‘bantoestans’ gemaakt.

De westelijke jordaanoever biedt met deze geografische opdeling geen basis voor een Palestijnse staat, zelfs niet als het Israëlische leger zich, volgens de Oslo-akkoorden, terugtrekt uit ‘dichtbevolkte Palestijnse gebieden’. Men bouwt dan verder op ‘dode grond’ met een beperkt economisch nut, maar die staatsgronden moeten de Palestijnen juist een uitweg bieden voor hun bevolkingsdruk.

Een Palestijnse staat is alleen levensvatbaar als Israël afziet van nieuwe projecten en bestaande nederzettingen en wegen onder Palestijnse soevereiniteit plaatst. Zo kan men voorkomen dat er zich in dit ‘eilandenrijk’ toestanden van overbevolking ontwikkelen zoals in de Gaza-strook. Deze kaart toont de geografische basis voor een doemscenario van overbevolkte Palestijnse reservaten waar verpaupering en ontgoocheling tot explosies leiden.

Trouw 29-7-’95, Kaart Westelijke Jordaanoever, bij artikel ‘Palestijnen wacht eilandenrijk’, Amsterdam